علمه البیان

بسم الله

زبان و ادبیات یک ابزار ارتباطی است و یکی از قوی ترین آن . مردم هر اقلیمی و منطقه ای از دنیا ،هر قشرو صنف و گروهی نیز برای ارتباط زبان و ادبیات خاصی دارند.فعلا سخن در این مقوله نیست

اینک اگراز جهان محسوس و مادی و دنیای مادی و روابط میان آدمیان گامی فراتر نهیم و جرعه ای از جام کوثر معرفت الهی نوشیم و برای استشمام عطر ملکوتیان شامه خود را تیز کنیم و گوش مادی فروشیم و خریدار گوشی دیگر شویم خواهیم دید و یافت که علاوه بر گفت و گو های کوچه و بازاری و نیایش های دم دستی که با خدا داریم ،برای برقراری ارتباط معنوی با ساکنان حریم و حرم ملکوتیان و آفریدگار مُلک و ملکوت باید آشنا با زبان و ادبیات خاصی بود .

مگر ما نمی خواهیم ارتباط موثر با مخاطب خویش داشته باشیم!؟

چطور برای تعاملات حرفه ای ،شغلی ،خانوادگی ،اداری ،اجتماعی و سیاسی خود ده ها و صدها ساعت مطالعه می کنیم و آموزش می بینیم و آموزش می دهیم!

آیا شایسته نیست برای ارتباط با آفریدگار خویش نیز اندکی بیش از پیش درنگ کنیم و بیاموزیم؟!

بیش از این نمی گویم که:

"مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز"

ساده ترین راه آن است که شاگردی استادانی را بپذیریم که خود راه را پیموده اند و به سوی مردم بازگشته اند!

آن نگاران مکتب نرفته ای که جام دانش را از سر چشمه نوشیده اند!

آنان که نقل قول نمی کنند و از نوشته های خط خطی آدمی رونویس نکرده اند و خود دروازه دانش و حکمت الهی اند!

آنان که سخن خوب را با بهترین صورت ممکن آن در بستر نهرهای روان به سوی دریای حقیقت جاری می سازند با خدای مردمان و مردمان خدا نیکو سخن می گویند و خود صاحبان سخن نیکو هستند.

واقعیت این هست که بایددر این نهر جاری گام نهاد و جانی بر آب زد و گرنه جان سخن،همان است که آن بزرگوار فرمود:

تو که ناخوانده ای علم سماوات

تو که نابرده ای ره در خرابات

و....

پس از این قال و مقال و گفتگو به سراغ مناجات شعبانیه می رویم و لحظه هایی بسیار کوتاه با علی علیه السلام همراه می شویم.

با ورود به حریم پاک پیامبر و خاندان پاک او  به حرم الله وارد می شود آنان که جان جهانند

نیایشی که همانند ندارد

اللهم صل علی محمد و آل محمد

نیایشی که آکنده از توحید محوری و گرایش به نبوت و امامت است

فرازی که سراسرش همراهی با عرشیان است و پر پرواز خاک نشینان.

آنگاه آغاز به نجوا می کند

(مهربان من!)آنگاه که تورا می خوانم سخنم را بشنوو بشنو فریادم را آنگاه که صدایت می زنم. به من روی آور،مرا بنگر،مرا ببین،به من توجه کن آنگاه که با تو نجوا می کنم و رازهایم را با تو در میان می گذارم.

(در میان غوغاهای اغوا کننده ابلیس و همگنان پری و آدمی او )بی تردید به سوی تو،به دامن تو،به آغوش اطمینان بخش تو گریختم.

اینک در حالی که افتاده ام و پای بلند شدن ندارم زاری گرانه و با التماس و امیدوارانه پیش روی تو قرار گرفته ام.

به خاطر آن که ثواب و پاداش ها نزد توست . تنها تو می دانم در درونم چه می گذرد و از نیازهایم تنهاتو آگاهی و اسرار و رازهای نهفته ی دلم را (که حتی خود هم از آن بی خبرم) تنها تو می دانی و بس. و جایگاه بازگشت و منزل پایانی ام بر تو پوشیده نیست.....

*****

می بینی که فرازها همه اش عرض حال است و بس

عاشقی که همه اش خود را در برابر معشوق می شکند که آیین عاشقی در برابر معشوق و محبوب ازلی چیزی جز خود شکستن و خود را ندیدن نیست.

این زمان بگذار تا وقت دگر

تا فرصتی و حوصله ای

سید 20-1-98/سوم شعبان/

میلاد امام حسین علیه السلام بر شما مبارک.

#دعا #مناجات #نیایش #خدا #عاشق #معشوق #امام_علی #ماه_شعبان #مناجات_شعبانیه #زبان_ارتباط#ادبیات_ارتباط