موقعیت های غیر ساکن 41

خدا جناب شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی را رحمت کندکه گلستانی و بوستانی به وسعت زمین و زمان ساخت و پرداخت . هشتصد سال گذشت و غباری بر میوه های همیشه ترو تازه آن ننشست و زیبا دلان و هشیار خردان هر عصر و مصر با سبدهایی از ثمرات شیرین آن جان و روح خویش تغذیه می کنند.

و افسوس که در سایه کم توجهی مادران و پدران،معلمان و رسانه داران و فرهنگ مداران دل به روزمرگی داده نسل امروز از صد فرسخی این گلستان همیشه خرم و شاداب نیز گذر نمی کنند.

نسل در باتلاق افتاده فضای درهم و برهم مجازی قطعا روزی از ما خواهن پرسید چرا؟!

و آن روز است که دیگر خیلی دیر شده است.!

****

در این مجال سبدی از گلهای خوشبو مست کننده گلستان را به پای تان می ریزم

می گوید:

بزرگی را پرسیدم در معنی این حدیث (محمد مصطفی صلی الله علیه و آله)که:

اعدی عدوک نفسک الّتی بین جنبیک(دشمن ترین دشمنان تو، نفس بدفرمای توست که در درون تو جای دارد).

گفت: به حکم آن که هر آن دشمنی را که با وی احسان کنی دوست گردد مگر نفس را که چندان که مدارا بیش کنی، مخالفت زیادت کند.

فرشته خوی شود آدمی به کم خوردن
وگر خورد چو بهایم بیوفتد چو جماد

مراد هر که برآری مطیع امر تو گشت
خلاف نفس که فرمان دهد چو یافت مراد

****

آری آدمی یا به حکم خرد خویش را مدیریت می کند

و یا به حکم میل

که چنانچه با خواسته های غریزه و میل طبیعی همراهی کند دیری نپاید که عقل را نیز در خدمت خویش گیرد. چرا که خواهش ها سیری ناپذیرند و هرچقدر با او همراهی کنی بیشتر و آسان تر حقیقت و هویت انسانی تو را به بند می کشد.

و جوامع امروز بشری با محوریت عقل خود بنیادِ (اومانیسم)گریخته از خرد فرجام اندیش، خویشتنِ خویش را در بازار بردگی میل و خواهش های بعد حیوانی به پشیزی فروخته است.